ശിവശ്ശക്ത്യാ യുക്തോ യദി ഭവതി ശക്തഃ പ്രഭവിതും
നചേദേവം ദേവോ ന ഖലു കുശലഃ സ്പന്ദിതുമപി
അതസ്ത്വാമാരാദ്ധ്യാം ഹരിഹരവിരിഞ്ചാദിഭിരപി
പ്രണന്തും സ്‌തോതും വാ കഥമകൃതപുണ്യഃ പ്രഭവതി?
ശിവഃ – പരമശിവന്‍
ശക്ത്യാ – പാര്‍വ്വതീ ദേവിയോടു
യുക്തോയദി – കൂടിയവന്‍ എങ്കില്‍
ശക്തഃ ഭവതി – സമര്‍ത്ഥനാകുന്നു (എന്തിന്?)
പ്രഭവിതും – പ്രഭുവായിരിക്കാന്‍
ന ചേദേവം ദേവഃ – അപ്രകാരമല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍
നഖലു കുശലഃ – സമര്‍ത്ഥനാവുകയില്ല; തീര്‍ച്ച,
സ്പന്ദിതും അപി-ഇളകുവാന്‍ പോലും
അതഃ ത്വാം ആരാധ്യാം – ആയതിനാല്‍ അവിടുത്തെ ആരാധിക്കുവാന്‍ (യോഗ്യരായി)
ഹരിഹരവിരിഞ്ചാ ദിഭിരപി – ഹരിഹരബ്രഹ്മാദികളാലും
പ്രണന്തും – പ്രണമിക്കുന്നതിനും
സ്‌തോതും വാ കഥം – സ്തുതിക്കുന്നതിനും,
അകൃത പുണ്യഃപ്രഭവതി? – പുണ്യം ചെയ്യാത്തവന്‍ എങ്ങനെ സമര്‍ത്ഥനാകുന്നു?
അല്ലയോ ദേവീ! പരമശിവന്‍ അവിടുത്തെ കൂടിയിരുന്നെങ്കില്‍ മാത്രമേ പ്രഭുവായിരിക്കാന്‍ സമര്‍ത്ഥനാകൂ. അല്ലെങ്കില്‍ അദ്ദേഹത്തിന് ഇളകുവാന്‍ കൂടി സാധ്യമല്ല തന്നെ. ആയതിനാല്‍ മൂര്‍ത്തിത്രയത്തിന് ആരാധിക്കാന്‍ യോഗ്യയായ അവിടുത്തെ സ്തുതിക്കുന്നതിന് ജന്മാന്തരത്തില്‍ പുണ്യം ചെയ്യാത്ത ഒരുവന്‍ എങ്ങനെ സമര്‍ത്ഥനാകും? സമര്‍ത്ഥനാകില്ല എന്നു താല്‍പ്പര്യം.
ജന്മഭൂമി ഓണ്‍ലൈന്‍
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: