ഒരു ദിവസത്തില് രണ്ട് സന്ധ്യകള് ഉണ്ട്. ‘സന്ധ്യ’യെന്നാല് പകലും രാവും കൂടിച്ചേരുന്ന സമയം എന്നാണര്ഥം. പുരാതനസാഹിത്യത്തില് മധ്യാഹ്നത്തിന് ഒരു പ്രാധാന്യവും കല്പിക്കപ്പെട്ടുകാണുന്നില്ല. വൈദിക സാഹിത്യത്തില് ഋഷിമാര് പ്രാതഃസായം സന്ധ്യകളില് മാത്രമേ ആരാധനത്തിന് നിഷ്കര്ഷിച്ചതായി കാണുന്നുള്ളൂ. ഈ മധ്യാഹ്നാരാധനം ഒരുപക്ഷേ മുഹമ്മദീയസംസ്കാരത്തില് നിന്നും അനാവശ്യമായി ചോര്ന്നുകടന്നതായിരിക്കണം. പൂര്വഭാഗം അരുണപ്രകാശത്താല് തുടുക്കുന്ന പ്രാതഃകാലത്തും സൗവര്ണപ്രകാശം ഇരുളില് മാഞ്ഞുപോകാന് തുടങ്ങുന്ന സായംകാലത്തുമായി നമുക്ക് രണ്ട് സന്ധ്യകളുണ്ട്. സാധാരണമായി പ്രാതഃ പ്രാര്ഥനകള് നാലരമണിക്കും അഞ്ചുമണിക്കും ഇടയില് ബ്രാഹ്മമുഹൂര്ത്തിലും വൈകുന്നേരം 6 മണിക്കും 7 മണിക്കുമിടയില് ചെയ്യുന്നതുമാണ് വളരെയേറെ ഗുണകരം.
– സ്വാമി ചിന്മയാനന്ദന്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: