ഉപയോഗിച്ച് വലിച്ചെറിഞ്ഞ
പേന പോലെ നിരത്തുവക്കില്.
വിഭ്രാന്തി വീശുന്ന സൂചികളായ്
കുത്തിക്കീറിയ ശരീര വടിവുകള്.
അവ ചുരുണ്ട് ജീവനുള്ള ശവമായ്
കിടിലം കൊണ്ട് ഭൂമിയെ വരയുന്നു.
ഭദ്രതയില്ലാത്ത തരിശുഭൂമിയില്
ഭദ്രദീപവും തല്ലിക്കെടുത്തുന്നു.
മുറിഞ്ഞ് തൂങ്ങുന്ന വാക്കുകള്
വക്കുപൊട്ടി നിലത്തിഴയുന്നു.
പുകയുടെ കറുത്ത് നാറിയ മണം
ദിക്കുകള് പരന്നൊഴുകുമ്പോള്,
കറുത്ത ചോദ്യചിഹ്നം നമ്മളെ
നോക്കി അലറിച്ചിരിക്കുന്നു.
തല്ലിക്കെടുത്തിയ വിളക്കായ്
ചേതനയറ്റു വീണ പെണ് ശരീരം.
വരദേശ്വരി . കെ
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: