ഉഷമലരുകള്‍ മിഴിതുറക്കുന്നു

വരുമെന്ന് ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിച്ചു

സാന്നിധ്യം ആഗ്രഹിച്ചു

വാക്കുകള്‍ക്ക് കാതോര്‍ത്തു

എന്തേ…

വന്നില്ല

മനസ്സ് വ്യാകുലമാകുന്നു

ഈ ദുഖം ആരോടുപറയാന്‍

ചെമ്പകപ്പൂ സുഗന്ധവുമായ്

ഹൃദയപ്പൊയ്കയില്‍ കുളിര്‍കാറ്റായ്

നീ വരുമെന്നും,

നിന്റെ വര്‍ത്തമാനങ്ങളുടെ

അഭിമന്ത്രിത വലയത്തില്‍

ലയിക്കുമെന്നും നിനച്ചു

ആള്‍ക്കൂട്ടത്തില്‍ എന്റെ കണ്ണുകള്‍

നിന്നെ മാത്രം തിരയുകയാണ്

വിദൂരതകളിലെ ദൂരക്കാഴ്ചകള്‍

ഏകാന്തവും…ശൂന്യവും…

ഈ ഏകാന്തത വേദനിപ്പിച്ചുവോ…?

നിന്റെ ഓര്‍മ്മകളില്ലാത്ത ജീവിതം

ഒരു നിമിഷം പോലും ചിന്തിയ്‌ക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല

അത്രമേല്‍ അനശ്വരവും പവിത്രവുമാവട്ടെ

ഈശ്വരന്‍ തന്ന ഈ ജീവിതം!