ദിവ്യേച്ഛയില് ഇച്ഛാശക്തിയെ സംയോജിപ്പിക്കുന്നതാണ് സമര്പ്പണം എന്ന് കാണാമല്ലോ. ജീവനെ പരമപദത്തിലേക്ക് ആകര്ഷിച്ചെടുക്കാന് അന്തര്ബോധത്തില് ഒരു ശക്തി അവതരിക്കുന്നു. ഇതില് നിന്നും മനുഷ്യബോധത്തിലേക്ക് അവതരിക്കുന്ന ഈശ്വര സാന്നിധ്യത്തിന് ഒരു ഉദ്ദേശ്യം ഉണ്ടെന്ന് മനസ്സിലാക്കാം. ജീവബോധത്തെ പരമപദത്തിലേക്ക് ഉയര്ത്തുക എന്നതാണ് ആ ഉദ്ദേശ്യം എന്നതും സ്പഷ്ടമാണ്. ഈ ഉദ്ദേശ്യത്തെത്തന്നെയാണ് ദിവ്യേച്ഛ എന്ന് ഈ സൂത്രത്തില് പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്. സൃഷ്ടിയുടെ പുറകിലുള്ള പ്രകൃതിയുടെ ഉദ്ദേശ്യം തന്നെയാണ് അത്. ആ ലക്ഷ്യം പ്രാപിക്കാന് ഓരോരോ ഘട്ടങ്ങളിലൂടെ നാം കടന്നുവരികയാണ്. സംസ്കരണം കഴിഞ്ഞ് സമുത്ഥാപനത്തിലേക്ക് കടന്നുവരുന്നു. അവിടെ നിന്നും സമാഹരണത്തിലേക്ക്. ഈ സന്ദര്ഭത്തിലാണ് നമ്മെ പരമപദത്തിലേക്ക് ഉയര്ത്തിക്കൊണ്ടുപോകുന്നതിന് ആ ശക്തി അവതരിക്കുന്നത്. ആ ശക്തിയുടെ സാന്നിധ്യം നമ്മുടെ അന്തര്ബോധമണ്ഡലത്തില് പ്രത്യക്ഷപ്പെടുമ്പോള് നാം എന്തുചെയ്യണം എന്ന സംശയത്തിനുള്ള ഉത്തരമാണ് ഈ സൂത്രത്തിലുള്ളത്.
– തഥാതന്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: