ജനാലയുടെ അടുത്തേക്ക് ഞാന്‍ ചേര്‍ന്നുനിന്നു. പുറത്തേക്കു നോക്കി. കത്തിക്കാളുന്ന മദ്ധ്യാഹ്നം. എങ്ങുമില്ല ഒരൊച്ചയും അനക്കവും.

ഓണമേ നിന്നെ ഞാന്‍ മറന്നെങ്കിലും പ്രാണനില്‍ വിഷാദാര്‍ദ്രമൊരീണമായ് നീറിനീ പടര്‍ന്നേറുന്നുപിന്നെയും. നന്ദി നീയെനിക്കേകുന്നൊരീയാത്മ- നൊമ്പരത്തിന്നു നന്ദി പൊന്നോണമേ...