മഹാകാവ്യമേ…

വക്കുപൊട്ടിയ

വാക്കുകള്‍

വാരിയെടുത്ത്

കണ്ണീരുകൊണ്ട്

കഴുകി

ദേവായനത്തില്‍

ഓമനിച്ചുവെച്ചു

ഓര്‍മകളെ

അഗ്‌നിയില്‍

സ്ഫുടം ചെയ്ത്

ദുഃഖത്തിനുള്ളില്‍

ഒളിഞ്ഞിരിക്കും

വെണ്മയെ

മന്ത്രിച്ച്  

പരിപൂതമാക്കി

പൂക്കളും

പുളകവും

ഉല്ലാസമാടുന്ന

സായാഹ്നങ്ങളെ

നോക്കി

ക്ലേശങ്ങളെ

മുറുക്കിച്ചുവപ്പിച്ച്

ഉമ്മറക്കോലായില്‍

ചാഞ്ഞുകിടന്ന

കാവ്യസപര്യേ

അനാഥരാക്കി നീ

ഏഴകളാം

തീര്‍ഥാടകരെ

എങ്കിലും

നക്ഷത്രശോഭയാല്‍

വഴികാട്ടുമെന്നും

ഞങ്ങളെ നിശ്ചയം!

കെ.മോഹന്‍ദാസ്