ഓര്‍മകള്‍ ഉണ്ടായിരിക്കണം

വിശ്വം മുഴുവനും വെട്ടിപ്പിടിച്ചിടാന്‍

അശ്വമഴിച്ചു വിടുന്നവരോര്‍ക്കുക

നിശ്ചലമാക്കിയീ വിണ്ടലമെത്രയും

ദൃശ്യമാകാത്തൊരീ കുഞ്ഞുവൈറസിനാല്‍

ഞാനെന്നഭാവേന ലോകം ഭരിക്കുന്ന

മാനവനെല്ലാം തകര്‍ന്നതിന്നോര്‍ക്കുക

ഒന്നിന്റെപേരിലുമിന്നുമനുഷ്യന്നു

മന്നിലഹങ്കരിക്കാനില്ല യോഗ്യത

ദൂരരാജ്യങ്ങളിലെത്രയോ കാലമായ്

ചോരനീരാക്കിപ്പണിയെടുത്തോര്‍ക്കുമേ

പോരേണ്ടിവന്നു ശിരസ്സുകുനിച്ചുകൊ-

ണ്ടാരോടു മോതിടാനാവാതെ യാത്രയും

ഒന്നിലുമൊന്നും പഠിച്ചിടാതുള്ളവ-

രിന്നെങ്കിലും പാഠഭാഗമാക്കീടണം

കണ്‍മുന്നിലെല്ലാം തകര്‍ന്നുപോകുന്നതു

കണ്ണാലെ കണ്ടെങ്കിലുമറിഞ്ഞീടണം

ഒന്നിനുമാര്‍ക്കും സമയമില്ലാതെനാ-

മിന്നേവരെയലഞ്ഞേറെ പാഞ്ഞീടവെ

എന്നാലൊരര്‍ഥനിമിഷ നേരത്തിനാല്‍

വന്നവില്ലന്‍ ലോകതാളം തകര്‍ത്തുപോയ്്്

മാരിവരുംപോലെയായിരുന്നുമഹാ-

മാരിതന്‍ രംഗപ്രവേശമീനാട്ടിലും

ദൂരെയിടിമുഴക്കം പിന്നെ മിന്നലും

കോരിത്തരിച്ച തണുത്തകാറ്റോടെയും

പേമാരിപെയ്തിടുന്നുണ്ടിന്നെവിടെയോ

നാമാശ്വസിച്ചതു ‘ദൂരദേശങ്ങളില്‍’

ആമനോധാരണയെല്ലാം തകര്‍ത്തെറി-

ഞ്ഞാമഴയിങ്ങെത്തിയാര്‍ത്തലച്ചാര്‍പ്പുമായ്്്

പാഞ്ഞൂ പരക്കം കയറിനില്‍ക്കാനൊരു

ചാഞ്ഞതാണെങ്കിലും കൂരകള്‍ തേടിനാം

പഞ്ഞമാസംപോലെയായൊരീ നാള്‍കളില്‍

കഞ്ഞിയുപ്പിട്ടു കുടിക്കാനറിഞ്ഞു നാം

അല്ലെങ്കിലും പണ്ടറിവുള്ളവര്‍ ചൊല്ലി-

യില്ലേമഹാത്ഭുതം ജീവിതസാഗരം

എല്ലായ്‌പ്പൊഴും കാത്തുവക്കും നമുക്കതായ്

വല്ലകാലത്തുമാരും നിനക്കാത്തവ

ജീവിതത്തീലുടനീളമുണ്ടേവരില്‍

പോവുന്നതങ്ങിനേയോരോനിമേഷവും

കേവലമിന്നതു ചിന്തയില്ലാത്തവര്‍

താവകനേട്ടമഹങ്കരിച്ചീടുമേ

നമ്മള്‍തന്‍ ഭാവിയറിഞ്ഞുവിന്നെങ്കിലോ

അമ്മദൈവങ്ങളും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോം

നമ്മള്‍ക്കു നമ്മളേയുള്ളെന്നറിയുവാ-

നിമ്മഹാമാരിയാലെങ്കിലുമോര്‍ക്കുക…

മണ്ണിലിന്നായിരമല്ലലക്ഷങ്ങളെ

വിണ്ണിലേക്കാനയിക്കുന്നൊരീനാള്‍കളില്‍

കണ്ണുതുറക്കുവാന്‍വേണ്ടിവന്നൂയിതാ

കണ്ണിനാല്‍കാണാത്ത  

കൊച്ചുരോഗാണുവും

ഇപ്പോളിവിടെ മതമില്ല,ജാതിയി-

ല്ലല്‍പ്പരാഷ്‌ട്രീയം വിഷയമല്ലാതെയായ്്

എപ്പോഴുമാരാഗ്യമുണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രമേ

കൂപ്പുവാനമ്പലം പള്ളിയുമുള്ളുപോല്‍

കര്‍ത്തവ്യമാത്മാര്‍ഥമായി ചെയ്തിട്ടുനാം

നേത്രമടച്ചീശ്വരന്നെ ജപിക്കുകില്‍

വ്യര്‍ഥമാവില്ലാ വിളിയതെന്നോര്‍ക്കുക

കൃത്യമായീശനതു സ്വീകരിച്ചീടും

കോടിശ്വരനെങ്കിലും നമുക്കിത്തിരി

കേടുകൂടാത്തതാം ഭക്ഷണം കിട്ടണം

പേടിയില്ലാതെ കിടക്കുവാനായ് നമു-

ക്കോടുമേഞ്ഞോലയോ കെട്ടിയ കൂരയും

എന്തൊക്കെ സാഹസം ജീവിതവേദിയില്‍

പന്തുരുളുംപോലുരുണ്ടു നീങ്ങീടിലും

സ്വന്തമായുള്ളോരു നമ്മള്‍തന്‍ വീട്ടിലാ-

യന്ത്യനാളെത്തീടണം സത്യദര്‍ശനം..

പാമരന്‍ പാണ്ഡിത്യഭേദമില്ലാതെയായ്

കോമനും കേമനും തുല്യരായ്  

തീര്‍ന്നുപോയ്

സീമയില്ലാതെ കുചേലന്‍ കുബേരനും

ഓമനപ്പൂമുഖമാവരണത്തിലായ്

ഒന്നുമില്ലെങ്കിലുമെന്നും ദിവാകരന്‍

മന്നിലുദിച്ചസ്തമിച്ചു പതിവുപോല്‍

ഇന്നീപ്രകാശം പരത്തട്ടെ ഭൂമിയി-

ലന്നുമീ നാളുകളോര്‍മയുണ്ടാകണം.