സവിത്രീഭിര്‍വ്വാചാം ശശിമണിശിലാഭംഗരുചിഭിര്‍
വശിന്യാദ്യാഭിസ്ത്വാം സഹ ജനനി സഞ്ചിതയതിയഃ
സ കര്‍ത്താ കാവ്യാനാം ഭവതി മഹതാം ഭംഗിരുചിഭിര്‍-
വചോഭിര്‍വ്വാഗ്‌ദേവിവദനകമലാമോദമധുരൈഃ
ശശിമണി ശിലാഭംഗ രുചിഭിഃ – ചന്ദ്രകാന്തക്കല്ലിന്റെ ശോഭയോടുകൂടിയ
സവിത്രീഭിര്‍വാചാം – വാക്കുകള്‍ ജനിപ്പിക്കുന്ന
വശിന്യാദ്യാഭി സഹത്വാം (ഹേ) ജനനീ! – വാഗ്‌ദേവതയോടുകൂടിയ അവിടുത്തെ
യഃ സഞ്ചിന്തയതി – യാതൊരുവന്‍ ചിന്തിക്കുന്നുവോ- അഥവാ ഭജിക്കുന്നുവോ
സഃ വാഗ്‌ദേവി വദന കമലാ
മോദ മധുരൈഃ ഭംഗിരുചിഭിഃ
വചോഭിഃ മഹതാം കാവ്യാ
നാം കര്‍ത്താ ഭവതി – അവന്‍ സരസ്വതീ ദേവിയുടെ മുഖമാകുന്ന താമരപ്പൂവിന്റെ മധുരമായ പരിമളംപോലെ രുചിക്കുന്ന വാഗ്‌വിലാസം പോലെയുള്ള മഹത്തായ കാവ്യങ്ങളുടെ കര്‍ത്താവായിത്തീരുന്നു.
അല്ലയോ ദേവീ! ചന്ദ്രകാന്തംപോലെ ശോഭയുള്ള വാക്കുകളെ ജനിപ്പിക്കുന്ന നിന്തിരുവടിയെ ആരൊരുവന്‍ ഭജിക്കുന്നുവോ, അവന്‍ സരസ്വതീ ദേവിയുടെ വാഗ്‌വിലാസംകൊണ്ട് ശോഭിക്കുന്ന മഹത്തായ കാവ്യങ്ങളുടെ കര്‍ത്താവായിത്തീരുന്നു.
ജന്മഭൂമി ഓണ്‍ലൈന്‍
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: