ഇടവഴിയില്‍ വീണ മഞ്ചാടിമണികളില്‍
ഇടവിടാതെ പെയ്യുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍
ഇടനെഞ്ചില്‍ ഇപ്പോഴും നനയുന്നൊരോര്‍മ്മയായി
ഇവിടെ തളിരിട്ട പ്രണയനിശ്വാസങ്ങള്‍…
ഹൃദയവികാരവും പ്രണയസന്ദേശവും
ഇഴചേര്‍ന്ന കൈവഴികളില്‍ വിടര്‍ന്ന മോഹങ്ങള്‍
ഇടവഴികളില്‍ കൊഴിഞ്ഞ വിരഹപ്പൂക്കള്‍
മനസ്സില്‍ മധുരമായ് നിറയും ഗൃഹാതുരം
മഴതോര്‍ന്നുവെങ്കിലും കുടചൂടിയെത്തുന്ന
ആര്‍ദ്രമാമോര്‍മ്മകള്‍ തോരാതെ പെയ്യുന്നു
ആല്‍മരച്ചോട്ടിലെ സ്‌നേഹസായന്തനം
കൈനീട്ടി വീണ്ടും വിളിക്കുന്നു നമ്മളെ…
സന്ധ്യയുടെ കണ്ണില്‍ നൊമ്പരത്തിന്‍ നനവ്
നിലാവിന്റെ കണ്ണില്‍ സങ്കടത്തുള്ളികള്‍
വിതുമ്പും സ്വരത്തില്‍ ഇടനാഴി ചൊന്നത്
തിരികെ വരാത്ത നന്മയെക്കുറിച്ചാണോ…
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: