അനന്തവൈഭവമായ ആത്മാവ്

ആത്മാവിനെ മറയ്‌ക്കുന്ന

തമസ്സിന്റെ ആവരണ ശക്തിയെ വിവരിക്കുന്നു

ശ്ലോകം 139

അഖണ്ഡനിത്യാദ്വയബോധശക്ത്യാ

സ്ഫുരന്തമാത്മാനമനന്തവൈഭവം

സമാവൃണോത്യാവൃതിശക്തിരേഷാ

തമോമയി രാഹുരിവാര്‍ക്കബിംബം

അഖണ്ഡവും നിത്യവും അദ്വയ ബോധവുമാകുന്ന ശക്തിയില്‍ പ്രകാശിക്കുന്ന അനന്ത വൈഭവമാണ് ആത്മാവ്. സൂര്യനെ രാഹുവെന്ന പോലെ ആത്മാവിനെ തമോമയിയായ ആവരണ ശക്തി മറയ്‌ക്കുന്നു.

ബന്ധം എങ്ങനെ വന്ന് പെട്ടു?  ആത്മസ്വരൂപത്തെക്കുറിച്ച് എന്തുകൊണ്ട് നമുക്കറിയാനാവുന്നില്ല? എന്തുകൊണ്ടാണ് ആത്മാവല്ലാത്ത അനാത്മ വസ്തുക്കളെ തെറ്റിദ്ധരിച്ച് ആത്മാവെന്ന് കരുതുന്നത്?

ഇത്തരത്തിലുള്ള ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുള്ള ഉത്തരമാണ് ഇവിടെ നല്‍കുന്നത്. തമോഗുണത്തിന്റെ ആവരണ ശക്തിയാല്‍ മറയ്‌ക്കപ്പെടുമ്പോഴാണ് ആത്മാവിനെ അറിയാനാകാത്തത്.

ആത്മാവിനേക്കാള്‍ കേമമാണോ അതിനെ മറയ്‌ക്കാന്‍ കഴിയുന്ന തമസ്സിന്റെ ആവരണ ശക്തിയ്‌ക്ക് എന്ന് തോന്നാനിടയുണ്ട്. അതിനാല്‍ ആത്മാവ് വാസ്തവത്തില്‍ എങ്ങനെയുള്ളതെന്നും മറയ്‌ക്കപ്പെടുന്നത് ഏതു തരത്തിലെന്നും ഉദാഹരണ സഹിതം വ്യക്തമാക്കിയിരിക്കുകയാണ്.

ആത്മാവ് അഖണ്ഡമായി എങ്ങും നിറഞ്ഞ് നില്‍ക്കുന്നതാണ്. അത് നിത്യമാണ് എന്നുമുള്ളതാണ്. അദ്വയബോധ ശക്തിയാണ്  രണ്ടല്ലാത്ത, ഒന്ന് മാത്രമായ ബോധശക്തിയാണ്. അനന്തമായ വൈഭവമായി പ്രകാശിക്കുന്നതുമാണ് ആത്മാവ്. ഇത്തരം വിശേഷണങ്ങളുള്ള ആത്മാവിന് മറവ് ഉണ്ടാകാന്‍ സാധ്യമല്ല. പക്ഷേ തമസ്സിന്റെ ആവരണ ശക്തി അതിനെ മറയ്‌ക്കുന്നുണ്ട്. അല്ലെങ്കില്‍ മറയ്‌ക്കപ്പെടുന്നതായി തോന്നിക്കുന്നു. ഇത് സൂര്യബിംബത്തെ രാഹു വിഴുങ്ങും പോലെയാണ്.

ആത്മ ജേ്യാതിസ്സിനെ തമസ്സിന് മറയ്‌ക്കാന്‍ കഴിയുമോ? ജ്ഞാനത്തെ എങ്ങനെ അജ്ഞാനം കൊണ്ട് മൂടാനാകും?

ഇത് സൂര്യബിംബത്തെ രാഹു മറയ്‌ക്കുന്നതുപോലെയാണ്. സൂര്യഗ്രഹണം സൂര്യനെ രാഹു വിഴുങ്ങുമ്പോഴാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. തല മാത്രമുള്ള ആസുരിക ശക്തിയായി രാഹുവിനെ പറയുന്നു. ഉടലിലില്ലാത്തതിനാല്‍ വായിലൂടെ വിഴുങ്ങുന്നത് കഴുത്തിലൂടെ പുറത്ത് വരും. ഭൂമിയ്‌ക്കും സൂര്യനമിടയില്‍ ചന്ദ്രന്‍ നേരെ വരുമ്പോഴാണ് സൂര്യഗ്രഹണം ഉണ്ടാകുന്നത്. ഭൂമിയില്‍ നിന്ന് നോക്കുമ്പോള്‍ ചന്ദ്രന്‍ സൂര്യനെ മറയ്‌ക്കുന്നതായി തോന്നും.എന്നാല്‍ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ സൂര്യനെ മറയ്‌ക്കാന്‍ ചന്ദ്രന് കഴിയില്ല. ഇത് കണ്ണിന് തൊട്ടു മുന്നില്‍ കൈവിരല്‍ വന്നാല്‍ പോലും എല്ലാ കാഴ്ചകളും മറയ്‌ക്കപ്പെടുന്നത് പോലെയാണ്.

സൂര്യന് ഭൂമിയില്‍ ചന്ദ്രനേക്കാള്‍ എത്രയോ ദൂരെയായതിനാലാണ് സൂര്യന്‍ മറയ്‌ക്കപ്പെടുന്നതു പോലെ തോന്നുന്നത്. വാസ്തവത്തില്‍ നമ്മുടെ കാഴ്ച ശേഷിയെയാണ് ചന്ദ്രന്‍ മറച്ചത്. ചന്ദ്ര മണ്ഡലത്തില്‍ നിന്നോ അതിനപ്പുറത്ത് നിന്നോ  സൂര്യ മണ്ഡലത്തില്‍ നിന്നോ നോക്കിയാര്‍ ഗ്രഹണം കാണാനാവില്ല.ആത്മാവിനെ തമസ്സിന്റെ ആവരണ ശക്തി മറയ്‌ക്കുന്നു എന്ന് പറയുന്നതും ഇതുപോലെയാണ്.

മനസ്സിന്റെ അധിഷ്ഠാന ദേവതയാണ് ചന്ദ്രന്‍.മനസ്സ് അറിവില്ലായ്മയില്‍ പെട്ട് കിടക്കുന്ന അവസ്ഥയാണ് തമസ്സ്.ആ തമസ്സ് നമ്മില്‍ ആവരണശക്തിയായി  മറയായി ഇരിക്കുന്ന കാലത്തോളം ആത്മാവ് മറഞ്ഞുതന്നെയിരിക്കും. എന്റെയും പരമാത്മാവിന്റെയുമിടയ്‌ക്ക് അവിദ്യ രൂപമായ മനസ്സ് നിലനില്‍ക്കുന്നിടത്തോളം പരമാത്മാ വൈഭവം മൂടിപ്പോകും.അവിദ്യയുടെ രൂപാന്തരമായ മനസ്സിന് അതീതമായി ഉയരാനാകണം. അപ്പോള്‍ ആത്മ സൂര്യനെ നന്നായി ജ്വലിച്ചു കാണാം.