വധം എന്നതുകൊണ്ട് സംഭവിക്കുന്നത്, ജീവൻ ദേഹത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തേയ്ക്ക് പോവുക എന്നതാണല്ലോ. അസുരസ്വഭാവക്കാർക്ക് വധത്തിന് ശേഷം ആ ഭൗതിക ദേഹത്തിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് സാധുക്കലേയും സജ്ജനങ്ങളേയും ഭക്തന്മാരേയും ദ്രോഹിക്കാനോ നശിപ്പിക്കാനോ അങ്ങനെ പാപം വർദ്ധിപ്പിക്കാനോ കഴിയുന്നില്ല.
അത് ഫലത്തിൽ അവരേടുള്ള ഭഗവാന്റെ കാരുണ്യമല്ലേ? ശ്രീധരാചാര്യർ ഗീതാ ഭാഷ്യത്തിൽ ഉദ്ധരിച്ചശ്ലോകത്തിന്റെ താല്പര്യം നോക്കുക
”ലാളനേ താഡനേ മാതുഃ
ന കാരുണ്യം യഥാർഭകേ
തദ്വ ദേവ മഹേശസ്യ നിയന്തുഃ
ഗുണദോഷയോഃ”
(യഥാവസരം പഠിക്കുകയും കളിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന കുട്ടികളോട് അമ്മ സ്നേഹ പൂർവം പെരുമാറുന്നു. വികൃതി കാട്ടുകയും കള്ളത്തരം പറയുകയും പ്രവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന അതേ കുട്ടിയെ അമ്മ ശകാരിക്കുകയും അടിക്കുകയുംചെയ്യുന്നത് കുട്ടിയോട് കാരുണ്യം ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടല്ലല്ലോ? കുട്ടി ഭാവിയിൽ സദ്ഗുണങ്ങളുള്ളവനായിത്തീരണം എന്ന ഉദ്ദേശ്യം കൊണ്ടല്ലേ? അതേ ഉദ്ദേശ്യം കൊണ്ടു തന്നെയാണ് ഭഗവാന്റെ അസുരവധത്തിനും ഉള്ളത്.)
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: