പുലരിവെളിച്ചം പരക്കുന്നനേരത്ത്
കുഞ്ഞിക്കുറുഞ്ഞിയാം പൂച്ചവന്നു.
കാലിലവള്വന്നു ചുറ്റിക്കളിക്കുമ്പോള്
കൈകൊണ്ടുവാരിയെടുത്തുഞാനും.
കാച്ചിയപാലുനിലത്തൊഴിയ്ക്കുന്നേരം
കണ്ണടച്ചൊക്കെകുടിച്ചു പൂച്ച.
വാതില്ക്കല് നില്ക്കുന്ന നായയതു-
കണ്ടു വല്ലാത്തശബ്ദമെടുത്തുനിന്നു.
സ്നേഹമന്യര്ക്കായി പകരുന്നനേരത്തു
ജീവികള്ക്കുള്ളില് പകയുദിയ്ക്കും.
ജീവിതമൊക്കെ പഠിയ്ക്കുന്നനേരത്ത്
കാണാം പലവിധ ഏറ്റിറക്കം.
സ്നേഹത്തിനെല്ലാം ഒരേമുഖംകാണുന്നു
കാലാന്തരത്തിലെ കണ്ണാടിയില്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: