കണ്ണുനീരിന്റെ
ചിരവ കൊണ്ട്
പെണ്ണേ നിന്റെ
നിലാവുദിച്ച കിനാവുകളൊക്കെ
ആരൊക്കെയോ
ചിരുകി കളയുന്നുണ്ട്.
പൗരുഷ തലക്കനത്തിന്റെ
ഗോവണിയിലൊക്കെ
അബല എന്ന
എണ്ണയിട്ട്
നിന്നെ
ആരൊക്കെയോ
തെന്നി വീഴ്‌ത്തിക്കുന്നുണ്ട്.
കിതയ്‌ക്കാതെയും
വിയര്‍ക്കാതെയും ഓടിയ
നിന്റെ
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ
വെള്ളമുയല്‍ കുഞ്ഞുങ്ങളെ
കൊന്ന്
കറിവെച്ച്,
അസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ
തീന്‍മേശയില്‍
വിളമ്പുന്നുണ്ട്,
ചിലരൊക്കെ.
നിന്റെ
ശ്വാസോച്ഛാസ കതിരുകളുടെ
കളപ്പുരയില്‍ പോലും
കടന്ന് കയറി,
നെല്‍മണി കൊത്തുന്ന
മേധാവിത്വ പറവയെ
നീ കരുതിയിരിക്കുക.
സഹനങ്ങളുടെ
ശംഖില്‍
ഇരമ്പി പെരുത്ത
വേദനയുടെ
വേദാന്ത കടലാണ്
പെണ്ണേ നീ.
ലോകജാലകം
തുറന്നിട്ട്,
നീ
എല്ലാം കാണുക..
വീര്‍പ്പടക്കലിന്റെ
മൂകജാലകം
അടക്കുക..
നിന്നെ
ചവിട്ടി മെതിക്കുമ്പോള്‍
കുതിപ്പിന്റെ
കുതിര വേഗം
കരുതിവെക്കുക.
ജന്മഭൂമി ഓണ്‍ലൈന്‍
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: