മണ്ണു വിഴുങ്ങി, വായ്പൂട്ടി, എണീല്പതു
ദണ്ഡമെന്നോര്ത്തു കരഞ്ഞുകൊണ്ടേ,
മുട്ടിലിഴഞ്ഞു വരുന്നതാര്, അമ്പാടി-
ക്കുട്ടനോ? ഗോപാലബാലനേതോ?
സന്ദീപനി മുനി, തന്നെപ്പഠിപ്പിച്ച
സാമവേദപ്പൊരുള് തന്നെയാണോ
സാരഥി ശ്രീകൃഷ്ണന് ഗീതയായി പാണ്ഡവ-
വീരനെ കേള്പ്പിച്ച കര്മ്മ മാര്ഗ്ഗം
മര്ത്ത്യരെല്ലാരും ഭയപ്പെടും കാലമാം-
മൃത്യുവിന് പത്തി, കാല്ച്ചോട്ടിലാക്കി,
ദിക്കുകള് താളം പിടിക്കെ, കരംകൊട്ടി-
നൃത്തം ചവിട്ടുമീ ബാലനേതോ?
ഓമല്പ്പശുവിന് കുളമ്പിന്റെ താളത്തില്
ഓടക്കുഴല്വിളി പൊങ്ങിടുമ്പോള്
മന്നിനെ മാരി വിഴുങ്ങാതെ, തന് കയ്യാല്
കുന്നു കുടയായി പിടിച്ചതാരോ?
നമ്മളറിയാതെ നന്മതന് പാഠങ്ങള്
ഇങ്ങനെ സൂര്യോദയം കുറിച്ചു:
ഏതു പൂവാടിയും അമ്പാടിയാവില്ല-
ഏതു കാവും വൃന്ദാരണ്യമല്ല-
ഏതൊരുരഹവും കാളിയനാവില്ല
ഏതു പൂഞ്ചോലയും ഗംഗയല്ല
ഏതു തേരാളിയും ശ്രീകൃഷ്ണനാവില്ല
എല്ലാമിതൊക്കെയും സത്യം തന്നെ.
…………………………………..
ഒരുമട്ടഭിനയിക്കട്ടെ ഈ നാടകം
ഒടുവില് മരണം, ദുരന്തദൃശ്യം;
അന്ത്യമാം അങ്കം രചിക്കാത്ത നാടകം
ആവര്ത്തിക്കാനെളുതല്ല നൂനം
ട്രാജഡി ഇഷ്ടം സദസ്സി,നെന്നാല്
സ്റ്റേജിലുള്ളോര്ക്കു സഹിച്ചുകൂടാ
ദൂരെ വിരാട രാജ്യത്തു വേഷംമാറി
തേരാളിയാവുന്നതാണു ബുദ്ധി-
പക്ഷേ അപകടം; സൈരന്ധ്രിയായ് തന്റെ
ഭാര്യയും എത്തിയാല് ഞാന് കറങ്ങും!
ഭിക്ഷയ്ക്കുപോയാലോ- ചെന്നുപെടുന്നതു
മക്കള് തന് മുന്നിലാണെന്നുവന്നാല്!
വൃത്തമിണക്കി പകര്പ്പകാശവും
തട്ടിയെടുക്കാന് അവര് തുനിയും
സല്ക്കവി കാളിദാസന്റെ കൃതിയിലെ
സംസ്കൃതം ആഗംലമാക്കിമാറ്റി
അക്കടപ്പാട് പറയാതൊരുവിധം
കര്ട്ടനു മുമ്പില് കളിച്ചു നോക്കി
കല്ലേറും കൂക്കും കലശലായി; പിന്നെ
തല്ലെങ്കില് തല്ലെന്ന മട്ടിലായി !
അന്ത്യമാം അങ്കം രചിക്കുവാന് തന്നെ, ഗ-
ത്യന്തരമില്ലാതെ ഞാനുറച്ചു…
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: