അറിവിന്റെ എരിവുള്ള അച്ചാറിന്‍ വേഷത്തില്‍
അമ്മപോരുന്നുണ്ടു കൂടെ
അരനാഴികയ്‌ക്കെന്നെ ആയിരംവട്ടവും
അന്വേഷണത്തില്‍ ചികഞ്ഞെടുത്ത്
അകലെയാകാനില്ല ഞാനെന്നുചൊല്ലി
അച്ചാറായ് തീരുന്നു അമ്മ..!
കടലാഴമെന്നെ ഭ്രമിപ്പിച്ച കാഴ്ചകള്‍
കാര്‍ന്നുതിന്നുന്ന സ്മൃതിച്ചൂരിലും,
കറപിടിക്കാതെ കുരുത്തസ്‌നേഹത്തിന്റെ
കൈയ്യൊതുക്കത്തിന്‍ കിതപ്പാറ്റുവാന്‍
കരളിന്‍ അടുക്കളക്കോണില്‍ ഇരുള്‍മഷി-
ക്കെടുതിപടരും മിഴി തുടച്ച്,
പുകയും പ്രതീക്ഷകള്‍ ഊതിത്തെളിച്ചെന്നെ
പുണരുന്ന പ്രാണനാണമ്മ..!
വാത്സല്യനല്ലെണ്ണ, വിനാഗിരിക്കണ്ണീര്
വേദനവേവുന്ന ഉപ്പിന്റെ കയ്‌പ്പ്
അനുഭവക്കടുകുകള്‍ പൊട്ടുന്നജീവനെ
ആസ്വാദ്യമാക്കുന്ന കായത്തുടിപ്പ്..!
നിലവിളിക്കാത്തതാം നിനവിന്റെ നോവ്
നീറുമ്പൊഴും തേങ്ങിയലയാത്ത നാവ്
നിറമന്യമാകുമെന്‍ വിരസപ്രവാസത്തില്‍
നിഴലനക്കുന്നുണ്ട് പാവമമ്മ..!
ജന്മഭൂമി ഓണ്‍ലൈന്‍
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: