പ്രണയാതുരം

പൊന്നോടക്കുഴല്‍

തഴുകുമ്പോള്‍

കൃഷ്ണാ …

നിന്നഴകിനെ-

യദ്വിതീയ

പ്രണയാഞ്ജനമെഴുതിയ

കണ്‍ താമരയിതളിനെ ;

ലാസ്യം ചുംബിച്ചുണര്‍ത്തുന്ന

ചെഞ്ചുണ്ടിനെ ;

മര്‍മ്മരക്കയ്‌കൊണ്ടൂഞ്ഞാലിലാട്ടുന്ന

നീലക്കടംബിന്നാസുരഭാവത്തെ ;

നീലോല്പലപ്പൂമ്പൊടിക്കാറ്റിനെ

സ്വപ്‌നസാകല്യവിടപ തല്പങ്ങളെ ;

മയില്‍പ്പീലി ചിതറുമദ്വയ്ത

രാഗവര്‍ണാരാമത്തെ ;

തൂനെറ്റിത്തടാകത്തില്‍

സ്മരിച്ചിരിക്കുന്നെന്നെ നീ ..

പ്രണയാതുരം

മഞ്ഞത്തുകിലില്‍

ച്ചുറ്റി കരള്‍ചേര്‍ത്തെത്ര

യുഗങ്ങളായ് ;

കാലത്തിന്‍കാളിന്ദിയില്‍

പുഞ്ചിരിപ്പാല്‍ക്കടലാം

ആമ്പാടിയില്‍

കാമമോഹിതയായ്

രമിപ്പിച്ചിടുന്നു ….