ഓര്മപ്പാളികള്ക്കപ്പുറം ഇരമ്പിയാര്ക്കുന്നുണ്ട്-
മുഖങ്ങള് നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ കണ്ണീര്ച്ചാലുകള്
നിര്വികാരതയും ഘനത്വം
കേള്ക്കാതിരുന്ന പ്രാര്ത്ഥനകള്
അറിഞ്ഞില്ലെന്നു ഭാവിച്ച സൗഹൃദസുഗന്ധങ്ങള്
നെറുകില് പതിച്ച ശാപവചനങ്ങള്
കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ച സ്നേഹച്ചിമിഴുകള്
പടവുകളില്ലാത്ത യൗവന ഭൂമികയില്-
വീഴ്ചകള് ഭയക്കാതെ
ആടിത്തിമിര്ത്ത ശരീരോത്സവങ്ങള്
ചിറകുവിടര്ത്തിയ മൃഗീയ ഭാവനകള്
ഇന്ന്…
നിലവിളികള്ക്ക് ജന്മം നല്കി
സ്വപ്നങ്ങളെന്നെ വിട്ടകന്നു
വൈറസുകള് പുളയ്ക്കുന്ന രക്തം
സിരകളിലുറയുമ്പോള്
പുകവളയങ്ങളില് പൊട്ടിച്ചിരികള് കോര്ത്ത്
വിറങ്ങലിച്ച നിശബ്ദതയില്
ദൂരങ്ങള് പിന്നിടുമ്പോള്
പെയ്തൊഴിയാതെ പിന്തുടരുന്ന മഴയ്ക്കുമാത്രം
വിടപറയാന് നേരമായില്ലെന്നോ…?
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: