ശരീരപങ്കജഭ്രാന്ത മനോഭ്രമരസംഭൃതാം
ആസ്വാദയതി സങ്കല്പമധുസത്താം ചിദീശ്വരീ
ഭഗവാന് പരമശിവന് തുടര്ന്നു: ചിലയിടങ്ങളില് ചിലപ്പോള് ഈ ഭഗവാന് ആകാശമായും ജീവനായും കര്മങ്ങളായും വിഷയവസ്തുക്കളായും പല വിധത്തില് അനിച്ഛാപൂര്വമെങ്കിലും പ്രവര്ത്തനനിരതമായി കാണപ്പെടുന്നു. വിവിധ സമുദ്രങ്ങളെല്ലാം വാസ്തവത്തില് ജലത്തിന്റെ അവിച്ഛിന്നമായ ഒരു മഹാനിവഹമാണെന്നതുപോലെ ബോധവും പലവിധത്തില് പ്രകടമാകുന്ന ഒരേയൊരു വിശ്വമഹാബോധം തന്നെയാണ്.
‘താമരപ്പൂവില്നിന്ന് തേനീച്ച തേന് എടുക്കുന്നതുപോലെ അശാന്തമായ മനസ്സ് ദേഹത്തിലൂടെ അനുഭവങ്ങള് ആര്ജിക്കുന്നതും ഈ ബോധത്തിനാലാണ്.’ ജലസമുദ്രത്തില് പ്രത്യക്ഷമാകുന്ന മലരികളും ചുഴികളുമെന്നപോലെ ദേവതകള്, അസുരന്മാര്, പര്വതങ്ങള് സമുദ്രങ്ങള് എന്നിങ്ങനെയുള്ള കാഴ്ചകള് പ്രത്യക്ഷമാകുന്നത് ബോധസമുദ്രത്തിലാണ്.
ഈ ബോധത്തിന്റെ ചൈതന്യം എപ്പോഴും ചലനാത്മകമായതിനാല് ജനനമരണങ്ങള്ക്ക് ഹേതുവാകുന്ന അവിദ്യയുടെ ചാക്രികചലനം പോലും നടക്കുന്നത് ബോധത്തിലാണ്.
ഭൂമിയില്നിന്നുയര്ന്നു പൊങ്ങുന്ന താപത്തിനറുതി വരുത്തുന്നതും എന്നാല് ഇടിവെട്ടോടുകൂടിയ പേമാരിയെ അണിയിച്ചൊരുക്കുന്നതുമായ മഴവില്ലിനു സമാനമായി നാലു കൈകളുള്ള ഭഗവാന് വിഷ്ണുവിന്റെ രൂപത്തില് അസുരന്മാരെക്കൊന്നൊടുക്കിയത് ഈ ബോധമായാണ്.
ശിവപാര്വതിമാരായും ബ്രഹ്മാവായും മറ്റ് അനേകമനേകം ജീവജാലങ്ങളായതും ഈ ബോധം തന്നെ. തന്റെയുള്ളില്, ആത്മാവില് മാറ്റങ്ങളേതും ബാധിക്കപ്പെടാതെ വെറും പ്രതിഫലനമായി ഛായകളെ സൂക്ഷിക്കുന്ന കണ്ണാടിയെന്നപോലെയാണ് ബോധം. സ്വയം മാറ്റങ്ങള്ക്കു വിധേയമാകാതെ ഈ വിശ്വം മുഴുവന് നിറഞ്ഞു വിളങ്ങുന്ന വൈവിധ്യമാര്ന്ന വസ്തുവിഷയങ്ങളായി കാണപ്പെടുന്നത് ബോധം തന്നെയാണ്.
വ്യാഖ്യാനം: സ്വാമി വെങ്കിടേശാനന്ദ
വിവ: ഡോ. എ.പി.സുകുമാര്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: