വിവിധ ശാഖകളെ ആദ്യം രണ്ട് വലിയ വകുപ്പിലാക്കി തിരിക്കാം. വൈദികമെന്നും അവൈദികമെന്നും. വേദങ്ങള് നിത്യങ്ങളും അപൗരുഷേയങ്ങളുമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവ വൈദികങ്ങള് (ആസ്തികങ്ങള്); വേദ പ്രാമാണ്യം നിരസിച്ച് മറ്റ് പ്രമാണങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുന്നവയാണ് അവൈദികങ്ങള് (നാസ്തികങ്ങള്). അവൈദികഹിന്ദുശാഖകളില് ഇപ്പോള് പ്രധാനം ജൈനമതവും ബുദ്ധമതവുമാണ്. വൈദികശാഖകളില് ചിലത് യുക്തിയേക്കാള് പ്രാമാണ്യം ശ്രുതിക്കാണെന്നും പറയുന്നുണ്ട്. മറ്റ് ചിലത് വേദങ്ങളില് യുക്തിയുക്തങ്ങളായ ഭാഗങ്ങള്മാത്രം ഗ്രാഹ്യങ്ങളും ശേഷം ത്യാജ്യങ്ങളുമാണെന്നും പറയുന്നുണ്ട്.
സാംഖ്യം, നൈയ്യായികം, മീമാംസകം എന്ന മൂന്നു വൈദികശാഖകളില് ആദ്യത്തെ രണ്ടും ദര്ശനങ്ങളായിട്ടും മതശാഖകളായില്ല. ഉത്തരമീമാംസകന്മാരുടെ ശാഖ ഒന്നുമാത്രമേ ഇന്ത്യമുഴുവന് വ്യാപിച്ചുള്ളൂ – അവരുടെ മതത്തിനാണ് വേദാന്തം എന്നുപറയുന്നത്. വേദാന്തമെന്ന ഉപനിഷത്തുകളാണ് ഹിന്ദുക്കളുടെ ദര്ശനങ്ങള്ക്കെല്ലാറ്റിനും മൂലം. അദ്വൈതികള് തങ്ങളുടെ പരാപരവിദ്യകള്ക്ക് ഉപനിഷത്തുകളെമാത്രം ആധാരമാക്കിയതുകൊണ്ട് വേദാന്തമെന്ന പേര് തങ്ങളുടെ സ്വന്തമാക്കി. കാലക്രമത്തില് വേദാന്തം പ്രബലമായി.
– സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: