മാതാപിതാക്കള് ചില കാര്യങ്ങളില് ഗുരുവിനെ വിശ്വസിക്കേണ്ടിവരും. ഞാന് എന്റെ ഒരു അനുഭവം പറയാം. അച്ഛന് എനിക്കൊരു വിവാഹം നിശ്ചയിച്ചു. ഞാനാണെങ്കില് കല്യാണം വേണ്ട എന്നുപറഞ്ഞിരുന്ന ആളാണ്. അച്ഛന് പറഞ്ഞു: “നീ കുട്ടിയെ ഒന്നുപോയി കാണണം.” ഞാന് പറഞ്ഞു: “എനിക്ക് കാണണ്ട, നിശ്ചയിച്ചു കഴിഞ്ഞതല്ലേ നിങ്ങളെല്ലാവരും തന്നെ പോയാല് മതി.” അച്ഛന് ചെന്ന് ഗുരുനാഥനോട് പറഞ്ഞു: “അവനിതാ ഇങ്ങനെയൊക്കെയാണ് പറയുന്നത്” എന്ന്. എന്നെ ഗുരു വിളിപ്പിച്ചു. ഗുരുശിഷ്യബന്ധം പിതൃപുത്ര ബന്ധത്തേക്കാള് കനം കൂടിയ ബന്ധമായിരുന്നു അന്ന്, അതുകൊണ്ടുതന്നെ സന്താനമില്ലാതിരുന്ന ഗുരുനാഥന് തന്റെ ഒസ്യത്തില് താന് മരിച്ചാല് കര്മം ചെയ്യേണ്ടത് ശ്രീധരനാണ് (ഞാനാണ്) എന്ന് എഴുതിവച്ചിരുന്നു. ഞാന് തന്നെയാണ് ആ കര്മങ്ങളൊക്കെ ചെയ്തത്. ഗുരുനാഥന് എന്നെ വിളിപ്പിച്ച് കാര്യങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഞാന് പറഞ്ഞ് എനിക്ക് കാണുകയൊന്നും വേണ്ട. അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു: “നിനക്ക് കുട്ടിയെ കാണാനല്ല, കുട്ടിയ്ക്ക് നിന്നെ ഒന്നു കാണാനാണ്.” എന്നെയും കൊണ്ടുപോയത് എന്റെ ഗുരുനാഥനാ. ഇത് എങ്ങനെയെങ്കിലും ഒഴിഞ്ഞാല് മതി എന്നു കരുതി ഷര്ട്ടൊന്നും ഇടാതെ ഒരു കച്ച തോര്ത്തുമിട്ടാണ് ഞാന് പോയത്. എല്ലാം ഗുരുനാഥന്റെ നിശ്ചയമായിരുന്നു. അത് എനിക്ക് ഗുണത്തിനാവും. ഇവന് ഏത് തരത്തിലുള്ളയാളാണ് വേണ്ടത്, അതിന് തക്ക സ്വഭാവവും ശുദ്ധിയും ഉള്ളയാളെ കണ്ടെത്തുന്നത് ഗുരുനാഥനാണ്. ഗുരുശിഷ്യ ബന്ധത്തിന്റെ കഴിവാണത്. അച്ഛനൊക്കെ പറഞ്ഞാല് ഞാന് ചിലപ്പോഴൊക്കെ പറയും. ‘അതൊന്നും വേണ്ട ഇതൊന്നും ശരിയാവില്ല’ എന്നൊക്കെ. പക്ഷേ ഗുരുനാഥന് പറഞ്ഞാല് പിന്നെ അതിനപ്പുറത്തേക്കില്ല, ഒന്നും തന്നെ.
ബ്രഹ്മശ്രീ പറവൂര് ശ്രീധരന് തന്ത്രി
സമ്പാദനം : അരുണ്പ്രഭാകരന്
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: