എന്റെ നോവിന്
കൂട്ടു വന്നിട്ടെത്ര നാളായെന്ന് ഓര്മയുണ്ടേ…
കൂടില്ലാത്ത സ്നേഹം
എവിടെ
താരാട്ടുമെന്നറിയാതെ
എന്തിനാണ് ഇങ്ങനെ
ഒപ്പം നടക്കുന്നത്…
പുല്ലുമേഞ്ഞ സ്മൃതികള്
വിസ്മൃതി വിഴുങ്ങിയിട്ടും
തോരാക്കണ്ണീരില്
ജീവിതം ഉപ്പു രുചിക്കില്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
എന്തിനാണ്
പാഴായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന
നടത്തം…
മഞ്ഞുമൂടിയ മലകളില്
ജീവിതം വിറയ്ക്കുമെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
പുകയുന്ന നിശ്വാസം
മിഴികള് നിറച്ചിട്ടും
ഒപ്പം താണ്ടുകയാണല്ലേ…
ജീവിതത്തെ
നിര്വ്വചിച്ചപ്പോള്
പൊളിഞ്ഞു പോയ
വാക്കുകള് കൊത്തി മിനുക്കാന്
ഉളിപിടിച്ച്
ഹൃദയത്തിലേക്ക് നോക്കി നടന്ന്
തീര്ക്കുകയാണല്ലേ
നീയെന്ന സ്നേഹജന്മം…
പ്രതികരിക്കാൻ ഇവിടെ എഴുതുക: